Nazım Hikmet Ran Kimdir?

İçindekiler

Nazım Hikmet Kimdir?

Nazım Hikmet, Selanik’te 15 Ocak 1902’de doğdu. İlköğretimini Göztepe’de, ortaöğrenimini Bahriye Mektebi’nde tamamladı (1918). Milli Mücadele’ye katılma amacı ile Ocak 1921 Anadolu’ya geçti . Bolu Lisesi’nde kısa süre öğretmenlik yaptı. Bir süre Batum’da kaldıktan sonra Rusya’ya giderek Moskova Doğu Üniversitesi’nde ülke ekonomisine toplum bilim okudu. Yurda döndü. Aydınlık dergisinde çıkan şiirlerinden ötürü mahkumiyet kararı verildiğini öğrenince yeniden Sovyetler Birliği’ne gitti. Af yasasının çıkması üzerine döndüğünde bir süre Hopa Cezaevinde tutuklu kaldı. İstanbul’a yerleşerek çeşitli gazete ve dergilerde, film stüdyolarında çalıştı.

1928-1932 seneleri arasında ilk oyunlarını, şiir kitaplarını yayımladı. Bir süre tutuklu kaldıktan sonra Cumhuriyet’in 10. Yıldönümünde tahliye edildi. Akşam, Son Posta, Tan gazetelerinde fıkra yazarlığı, başyazarlık yaptı. Yaşamını oyun, roman, şiir, fıkra türündeki çalışmaları ile sürdürdü.

29 Mart 1938’de Harp Okulu Komutanlık Askeri Mahkemesi kararıyla Askeri Ceza Kanunu’nun 94. maddesi uyarınca 15 yıl, Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 29 Ağustos 1938 günlü kararıyla 20 yıl hapse mahkûm edildi. Temmuz 1950’de çıkarılan af yasası kapsamına alınması için adına dergi çıkarıldı. Çeşitli anlayıştaki düşün, sanat, bilim insanları, hukukçular sorumlu makamlara başvurdular. Geri kalan cezası affedilerek “tahliye edildi”. Bir süre sonra Türkiye’den ayrıldı. Moskova’da öldü (3 Haziran 1963).

Nazım Hikmet Edebi Kişiliği

Toplumcu realist sanat anlayışının Türk edebiyatındaki öncüsü ve en önemli temsilcisidir.
Hem kendi kuşağını hem 1960 sonrası şairlerimizi derinden etkilemiştir.
İlk şiirlerini hece vezniyle yazmakla beraber, içerik bakımından hececilerden uzak bir anlayışı vardır. Onların bireyci şiirlerinin tuzağına düşmemiş, toplumsal içerikli bir şiire yönelmiştir.
Moskova’daki senelerinde fütürizmin ve bu akımın önemli isimlerinden Mayakovski’nin etkisinde kalarak hece veznini bırakıp serbest şiire yönelmiştir.
Rusya dönüşünde 1929’da yayımladığı ilk şiir kitabı “835 Satır”la çağdaşlarından çok değişik bir şiir anlayışı ortaya koymuştur. Bu şiirlerinde Rus fütüristlerinin özellikle Mayakovski’nin etkisi vardır.
Toplumcu realistliği benimsemesinin neticesi olarak ölçü, uyak gibi biçimsel ögelere değil, içeriğe önem vermiştir.
Şiirde içeriği temel alarak biçimsel kalıplardan kurtarmış, dizeci anlayışı yıkmış, nesnel ve somut bir şiir geliştirmiştir.
Şiirleri basamaklandırılmış bir düzen gösterir. Uzun dizelerin ardında gittikçe kısalan kırık dize kümeleri oluşturmuş, kimi zaman sözcükleri ortalarından kesmiş, kimi zaman de tek heceye indirgemiştir.
1929-1936 arası şiirlerinde doğaya, kendi yaşamına, hapis yıllarına, toplumsal yergilere ve tarihsel gerçeklere yer vermiştir.
1950-1963 arası şiirlerinde memleket özlemi, barış, ölüm, aşk gibi temaları işlemiştir.
Şeyh Bedrettin Destanı’nda şiirini tam manasıyla ulusal birleşime ulaştıran sanatçı, divan ve halk şiiri söyleyişlerini modern bir şiir anlayışı içerisinde eritmeyi başarmıştır.
En önemli eserlerinden “Memleketimden İnsan Manzaraları’nı 1941’de cezaevinde yazmaya başladı. Beş cilt halinde yayınlanan bu eser, II. Meşrutiyet’ten II. Dünya Savaşı’na kadar uzanan geniş bir zaman diliminin destansı hikâyesidir. Düzyazı, şiir, senaryo tekniklerinin iç içe kullanıldığı bu eserde Türkiye’nin 1908-1941 yılları arasındaki toplumsal görünümünü ele alır.