Yazım Kuralları, İmla Kuralları Konu Anlatımı
Düşüncelerin yazıya dökülmesi sırasında karşılaşılabilecek sorunların önlenmesi, okumanın kolaylaştırılması, yanlış anlaşılmaların engellenmesi ve Türkçe konuşan herkesin aynı biçimde yazması için oluşturulmuş kurallara yazım kuralları denmektedir
Büyük Harflerin Kullanımı
Türkçe’de her cümleye büyük harfle başlanmak zorundadır. Ayrıca cümlede tırnak içinde bulunan alıntılar, şiirdeki mısralar, özel isimlerin tamamı, kişilerin isimleri ve soyisimleri, takma isimler, saygı sözleri, lakaplar, unvanlar, meslek adları, özel isimlerden önce gelen akrabalık kelimeleri, kurum isimleri, millet, lehçe ve mezhep isimleri, din ve dil isimleri, kıta isimleri, özel isim verilmiş doğa şekilleri ve anıtların adları, gök cisimlerinin isimleri, yazı başlıklarındaki kelimeleri, belirli bir tarih belirten ay ve gün adları, çağ, tarihi olay ve dönem isimlerinin baş harfleri büyük yazılmaktadır.
Kısaltmaların Yazımı
Kurum, makam, üniversite, kuruluş ve müesseselerin kısaltmalarındaki tüm harfler büyük yazılmaktadır. Bu harflerin arasına nokta koyulmamaktadır. Kısaltmalara gelen ekler kesme işaretiyle ayrılmalıdır. Gelen ekler son harfin söylenişine göre seslendirilmelidir. Bazı kısaltmalarda kelimelerden iki ya da daha fazla harf alınabilir. Bir sözcüğün birden fazla harfle kısaltılmasıyla oluşan kısaltmalarda sadece ilk harf büyük yazılır.
Bu kısaltmalara gelen ekler kelimenin uzun haline göre seslendirilir. Birden fazla kelimeden oluşan kısaltmaların arasına nokta koyulabilir. Ölçülerin ve elementlerin kısaltılmış hallerine nokta getirilmez. Sert ünsüzle biten kısaltmaların sonuna ünlüyle biten bir ek getirildiğinde ünsüz yumuşaması görülmez.
Ek-Fiilin Yazımı
Sonu sessiz harfle biten kelimelere ek fiil getirildiğinde ek fiilin başındaki “i” düşmektedir. Örnek olarak çocuk-ise, çocuksa olmaktadır. Sonu sesli harf olan sözcüklere ek fiil getirildiğinde ise ek fiilin başındaki “i” düşmekte ve yerine “y” harfi gelmektedir. Örnek: hasta-ise, hastaysa
İle’nin Yazımı
İle hem bağlaç hem de edat olarak kullanılabilmektedir. “ile” istenildiği taktirde birleşik yazılabilmektedir. Birleşik yazıldığında otomatik “i” harfi ya düşmekte veya yerine kaynaştırma harfi olan “y” gelmektedir.
“Mi” Ekinin Yazımı
Genellikle soru eki olarak kullanılan “mi” ne şekilde kullanılırsa kullanılsın kendinden önce gelen sözcükten ayrı yazılmaktadır. Kendinden önce gelen kelimenin son sesine göre ekin yazım şekli değişmektedir. Soru anlamı taşımadığı zamanlarda da aynı kurallar geçerlidir.
“De”nin Yazımı
“de” hal eki her zaman birleşik yazılmakta ve sertleşmeye uğrayabilmektedir. Ayrıca bu ekin yazımı büyük ünlü uyumuna bağlı olarak değişmektedir. “de” bağlacı ise her zaman ayrı yazılmakta ve sertleşmeye uğramamaktadır.
“Ki”nin Yazımı
“ki” bağlaç olarak kullanıldığı taktirde her zaman ayrı yazılmaktadır ve kendinden önceki sözcüğe göre değişiklik göstermemektedir. İlgi zamiri olan “ki” ise birleşik yazılmakta ve eklendiği sözcüğe göre bir değişiklik göstermemektedir. Yapım eki olan “ki” zaman ve yer bildiren sıfatların türetilmesinde kullanılmaktadır.
Zaman bildiren sözcüklere eklenirken sadece “ki” olarak, yer bildiren sözcüklere eklenirken ise önüne “de” hal ekini alarak eklenmektedir. Yapım eki olan “ki”nin aynı zamanda “kü” formu da vardır.
