Dilin Türleri

Ana Dili

İnsanların başlangıçta annesinden ve doğup büyüdüğü aileye bağlı, bulunduğu toplum çevresinden öğrendiği dildir. Bu dil insanın bilinç altına iner ve onun kişilerle toplum arasındaki ilişkilerinde en güçlü bağı oluşturur.

Ana Dil

Ses yapısı, şekil yapısı ve anlam özellikleri bakımından birbirinden az çok farklılaşmış olan dil ve lehçelerin köken bakımından bilinmeyen bir tarihte birleştikleri ortak dildir. Bir dilin kendine özgü kişi zamirlerinin sayı adları ile sayı sisteminin vücut ve organ adlarının olması o dili Ana Dil yapan ölçütlerdendir.

Yazı Dili

Bir ülkede eğitim – öğretim hayatında, eserlerde, dergilerde ve resmi yazılarda kullanılan dil yazı dilidir. Bu resmi dil; kültür dili, edebi dil olarak da adlandırılır. Türkiye Türkçesinin ağızlarında İstanbul Ağzı yazımıza ve konuşmamıza esas teşkil eder. Türkiye Türkçesinin yazı dili dili İstanbul Ağzı üzerine kurulmuştur.

Konuşma Dili

Günlük  hayatta kullanılan ve dilin gelişiminde temel olan dildir. Konuşulduğu bölgelere ve yerlere göre değişkenlik gösterir. Konuşma Dili ikiye ayrılır.

Ağız

Bir ülkede ki şehirlerde konuşulan ve bölge bölge değişen aynı zamanda kasabalarda, köylerde farklı şekilde konuşulmasıdır.

Lehçe

TDK üzerinde “Bir dilin tarihsel, bölgesel, siyasal sebeplerden dolayı ses, yapı ve söz dizimi özellikleriyle ayrılan kolu, diyalekt” olarak tanımlanmaktadır.