Fatih’in Sırbistan Seferleri
Fatih’in Sırbistan Seferleri, Fatih Tuna havzasını Balkanlar ve Avrupa içlerine yapılacak seferler için “bir üst” olarak görmüş. Özellikle Macarların Tuna’nın Güneyine inme politikasını bildiğinden hem Macaristan’a hemde Osmanlı’ya karşı düşmanca bir politika izleyen Sırplar üzerine sefere çıkmayı planladı.
Murat zamanında Belgrat hariç Sırbistan toprakları, Osmanlının eline geçmişti. Sırp Kralı Brankoviç, Macar Kralı Hünyadi Yanoş’a sığınarak canını kurtarmıştı. Daha sonra II. Murat’ın Macar Seferinde taraflar üstünlük sağlayamayınca 1444 de Edirne Segeddin Antlaşması imzalanarak barış sürecine gidilmişti.
İstanbul’un Türklerin eline geçmesiyle birlikte Brankoviç Sırbistan da tekrar bağımsızlığını ilan etti. Üstelik Macarlar, Eflak Prensliği ve Papalık ile Osmanlı aleyhine ittifak arayışlarına girdi. Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmet, Brankoviç’e bir elçilik heyeti göndererek düşmanca tutumundan vazgeçmesini ve iyi niyet göstergesi olarakta Sırbistan’da ki bazı kaleleri Osmanlıya teslim etmesini istedi. Teklifi kabul etmeyen Branloviç şehrin suruarını güçlendirmeye çalıştı. Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmet 1454 yılında I. Sırbistan Seferine çıktı. Toplamda Sırbistan üzerine dört sefer düzenlendi.
Sırbistan Seferleri
I. Sırbistan Seferi (1454)
Brankoviç’in Fatih’in teklifini kabul etmeyi surları güçlendirmesi üzerine Fatih sefere çıktı. Fatih’in geldiğini duyan Sırp Kralı Brankoviç, Macar Kralına sığındı. Bazı kaleleri ele geçiren Fatih bir miktar asker bırakarak geri döndü. Bunu fırsat bilen Brankoviç Osmanlı şehirleri olan ” Vidin ve Niş’e” saldırarak buraları yağmaladı. Bunun üzerine Fatih 1455 yılında II. Sırbistan seferine çıktı.
II. Sırbistan Seferi (1455)
Sırp Kralı Brankoviç’in “Vidin ve Niş’e” saldırması üzerine Fatih Sultan Mehmet 1455 baharında II. Sırbistan seferine çıktı. Sırpların yer altı kaynakları ile ünlü olan “Novoberda ve Tirbiçe” şehirlerini ele geçirdi. Köşeye sıkışan Brankoviç barış teklifinde bulundu. Yapılan antlaşmaya göre;
Sırplar her yıl 3 milyon akçe vergi ödeyecek.
Osmanlı düşmanları ile işbirliği yapmayacaklar.
Osmanlı ordusu sefere çıktığında Sırplar asker yardımında buluncak.
Ayrıca savaşta ele geçirilen Sırp Kaleleri Osmanlıya bırakılacak.
Bu antlaşmaya rağmen Brankoviç sözünü tutmayarak tekrar Osmanlıya karşı saldırgan tutumunu devam etti. Bunun üzerine Fatih III. Sırbistan seferine çıktı.
III. Sırbistan Seferi (1456)
Fatih bu defa hem Brankoviç’e ders vermek hem de Tuna ve Sava nehirlerinin birleştiği stratejik bir noktada bulunan “Belgrat Kalesini” ele geçirmek için sefere çıktı. Fatih’in hareketinden haberdar olan Macar Kuvvetleri gizlice Belgrat Kalesi’ne yerleştiler. Hazırlıksız yakalanan Osmanlı ordusu savaşı kaybetti. Fatih ise bu seferde yaralandı. Hazırlıksız yapılan bu kuşatma için daha da geniş çaplı bir hazırlık yapmak için Osmanlı ordusu geri çekilme kararı aldı. Bu kuşatmada yaralanan Sırp Kralı Brankoviç öldü. Yerine oğlu Lazar geçti. İlk başta Osmanlı ile iyi geçinmeye çalışan Lazar yıllık 20 bin altın vergi ödemeyi kabul etti. Bir yıl sonra ölen Lazar’ın yerine eşi “Prenses Elen” geçti. Koyu bir Osmanlı karşıtı olan Elen Sırbistan topraklarının tamamını Papa’ya bağışladı. Kızını ise Katolik Bosna Kralının oğluna verdi. Bu durum Sırbistan da siyasi ve dini kavgalara neden oldu. Bunun üzerine Fatih 1459 yılında IV. Sırbistan Seferine çıktı.
IV. Sırbistan Seferi (1459)
Sırbistan Kralı Lazar ölünce yerine geçen, Elen Sırbistan topraklarını papa’ya bağışlamış bUnun üzerine Sırbistan da karışıklıklar meydana gelmişti. Fatih bunun üzerine 1459 yılında IV. Sırbistan Seferine çıkarak Sırbistanı baştan sonra feth etti.
Not: Sırbistan “Semendre Sancağı” olarak Rumeli Beylerbeyliğine bağlandı.
